ΠΕΛΜΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2023 🌟 Ανακάλυψε Μοναδικά σχέδια στις καλύτερες τιμές!

Επιμέλια Βασίλης Καραβάσης

Η Εφύρα ήταν αρχαία πόλη της Ηπείρου Χτισμένη πάνω στην Αχερουσία λίμνη με πανάρχαια λατρεία της θεότητας του Θανάτου. Νότια της Εφύρας στην ένωση των δύο ποταμών , του Αχέροντα και του Κωκυτού και στην βόρεια όχθη του Αχέροντα, υπήρξε το Περίφημο μαντείο των Νεκρών το Νεκυομαντείο του Αχέροντα (Νέκυς= Νεκρός). Εκεί πήγαιναν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι για να συναντήσουν τις ψυχές των νεκρών τους, που μετά την απελευθέρωση τους από το υλικό σώμα, αποκτούσαν την γνώση του μέλλοντος. Κάτω από τα ερείπια της μονής του Αγ. Ιωάννη Του Προδρόμου (από τον 18ο αιώνα), οι Ανασκαφές έφεραν στο φως τα ερείπια του Νεκυομαντείου που υπολογίζονται στον 4ο - 3ο Π.Χ αιώνα. Εκεί όπου έμπαιναν οι πιστοί στους σκοτεινούς διαδρόμους καθοδηγούμενοι από τους ιερείς και στους κατάλληλους χώρους, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία της αυτοκάθαρσης, να εκτελέσουν τις προβλεπόμενες και επιβαλλόμενες θυσίες ώστε να έρθει η κάθαρση και να μπορέσουν να μιλήσουν με τα πνεύματα και τις ψυχές των νεκρών. Βέβαια σημαντικό ρόλο έπαιζε και η δίαιτα –μάλλον οι παρενέργειες της δίαιτας, που έκαναν για ημέρες με διάφορα φαγητά και ποτά.(Λούπινο, κουκιά, παπαρούνες, διάφορα βότανα κα) που προκαλούσαν παραισθήσεις ώστε να "βοηθηθεί" η επαφή με τους Θεούς και τις ψυχές του κάτω κόσμου. Τότε μόνο μπορούσαν να μπούνε στην μεγάλη ,υπόγεια και σκοτεινή αίθουσα με την καμάρα, στο ανάκτορο του Άδη και της Περσεφόνης και να συναντήσουν τις ψυχές των νεκρών. Κάτω ακριβώς από την μεγάλη αίθουσα διασώζεται ακόμη και σήμερα η ισομεγέθης υπόγεια αίθουσα την οροφή της οποίας σχηματίζουν 15 πώρινα τόξα. Πρόκειται για τον πλέον ιερό χώρο, τα ανάκτορα του Άδη και της Περσεφόνης όπου εμφανίζονταν τα φαντάσματα των νεκρών για να επικοινωνήσουν με τους ενδιαφερόμενους. Να σημειώσω ότι υπάρχουν και πολλοί κρυφοί διάδρομοι ή τούνελ μέσα στους χοντρούς τοίχους (πάχους 3-3,5 μ) για να διευκολύνονται και οι Ιερείς στις μετακινήσεις τους που «βοηθούσαν» την επαφή αυτή των ζωντανών με τους νεκρούς που σημειωτέον ΔΕΝ ήταν καθόλου ακίνδυνη. Για αυτό τον λόγο γύρω από την μεγάλη αίθουσα υπήρχαν και πολλές μικρότερες που χρησίμευαν για την ψυχική ή και σωματική προετοιμασία ή και φροντίδα των επισκεπτών. Οι χώροι αυτοί μεγάλωσαν και προστέθηκαν κι άλλοι στα τέλη του 3ου Π.Χ αιώνα, τότε που το Νεκρομαντείο και η φήμη του μεγάλωσε και έπρεπε να εξυπηρετεί πολύ κόσμο και ιερείς όπως και προσωπικό με αποθήκες ή χώρους διαμονής..

Πλήθος ευρημάτων κυρίως από την υπόγεια και ιερή κρύπτη μαρτυρούν την ευημερία του ιερού, Μεταξύ αυτών και ένας μηχανισμός , ή μάλλον τα υπολείμματα ενός «γερανού» που τον χρησιμοποιούσαν για την εμφάνιση των ειδώλων των νεκρών στους προσκυνητές. Αυτό σε συνδυασμό με το απόλυτο σκότος ,την κυκλοφορία των ιερέων (αθέατοι) μέσα στους διαδρόμους(διατομής ή πλάτους 1,5 έως 2,5 μέτρων) καθώς και με τις παρενέργειες της ειδικής «δίαιτας» δημιουργούσε τις αναγκαίες «προϋποθέσεις» για την επικοινωνία με τις ψυχές των νεκρών. Φεύγοντας δε, οι επισκέπτες –από διαφορετικό δρόμο, έπρεπε να τηρήσουν σιγή για αυτά που είχαν δει και ακούσει για να μην διαπράξουν ασέβεια απέναντι στις θεότητες του Κάτω Κόσμου.

Δυστυχώς όπως πάντα και όπως πολλά άλλα μέρη με αρχαιολογική σημασία, και αυτό πυρπολήθηκε από τους κατακτητές ρωμαίους το 167 π.Χ και έκτοτε περιήλθε σε παρακμή.

Τον 18ο αιώνα χτίστηκε, πάνω στα ερείπια η μονή του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου.

Οι ανασκαφές διενεργήθηκαν από τον Καθηγητή Σωτήρη Δάκαρη τα έτη 1958-64 και 1976-77.